Σε μερεμέτια, τα οποία αφορούν κυρίως επισκευή ρηγματώσεων, εφαρμόζεται (από λάθος) πρώτα ακρυλική «μαστίχη» ή ελαστομερής στόκος και μετά διαφανές αστάρι πριν το τελικό χρώμα. Με την πάροδο του χρόνου η μαστίχη πλαστικοποιεί το χρώμα (δηλαδή το μαλακώνει σε αυτά τα σημεία) και του αυξάνει τη γυαλάδα (αυξάνοντας και την κολλητικότητα). Ταυτόχρονα σε αυτή την περιοχή το χρώμα γίνεται πιο αδιάβροχο, με συνέπεια η βροχή να μην μπορεί να ξεπλύνει τις μαυρίλες από τους ατμοσφαιρικούς ρύπους
που επικάθονται στην τοιχοποιΐα. Αντίθετα σχηματίζει σταγονίδια, τα οποία ενώνονται σε μία κατακόρυφη νοητή γραμμή μεταφέροντας τις μαυρίλες. Όταν στεγνώσει η επιφάνεια εμφανίζονται οι μαύρες γραμμές, σαν μαύρα κατακόρυφα τρεξίματα.
Για την επισκευή ρηγματώσεων, προτείνεται να χρησιμοποιείται ο ελαστομερής στόκος με σφαιρίδια , χωρίς να απαιτείται αστάρι. Λόγω της σύνθεσης του στόκου αυτού, οι επιφάνειες δεν εμφανίζουν κατά τόπους γυαλάδες και μαύρα τρεξίματα.
Διαβάστε εκατοντάδες άρθρα που θα σας λύσουν κάθε απορία για #toxromapouagapas πατώντας εδώ.
